Opowieść godna końca czasów!

Wielu ma mnie za uporządkowaną, skoro tak te horyzonty kreślę regularne. Północ na północy, południe na południu. Tu chaos. Nie ma złotego podziału, dzieje się wiele... 

Leje od dni paru! Norę zajęczą zalewa, w której miłość, mimo kataklizmu, kwitnie. Mentorski ton najwyższych prawd niedźwiedzia, to młyn na lisi ogon do czerwoności rozgrzany. Rozparcelować listy, uleczyć drzewo, co wodą napite walczy z chorobą morską! Złowić portret damy, kiedy samotność mimo tłumów doskwiera... a zresztą... kto co chce;)